പരിണാമ സിദ്ധാന്തവും പ്രകൃതി നിർദ്ധാരണവും: അതിജീവനത്തിന്റെ ശാസ്ത്രം

ഭൂമിയിലെ ജീവന്റെ വൈവിധ്യത്തിന് പിന്നിലെ ശാസ്ത്രീയ വിശദീകരണം

നമ്മുടെ ഈ ഭൂമി കോടിക്കണക്കിന് ജീവജാലങ്ങളുടെ വാസസ്ഥലമാണ്. ആഴക്കടലിലെ വിചിത്രജീവികൾ മുതൽ മാനംമുട്ടെ വളരുന്ന വൻമരങ്ങൾ വരെ, സൂക്ഷ്മജീവികൾ മുതൽ മനുഷ്യൻ വരെ, ഈ വൈവിധ്യം നമ്മെ എപ്പോഴും അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ ജീവജാലങ്ങളെല്ലാം എങ്ങനെ ഉണ്ടായി? എന്തുകൊണ്ടാണ് അവ ഇത്രയധികം വ്യത്യസ്തമായിരിക്കുന്നത്? ഈ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ശാസ്ത്രലോകം നൽകുന്ന ഏറ്റവും ശക്തവും സമഗ്രവുമായ ഉത്തരമാണ് പരിണാമ സിദ്ധാന്തം (Theory of Evolution). ഈ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ശിലയാണ് പ്രകൃതി നിർദ്ധാരണം (Natural Selection) എന്ന ആശയം.

എന്താണ് പരിണാമം (Evolution)?

ലളിതമായി പറഞ്ഞാൽ, തലമുറകളിലൂടെ ജീവജാലങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യ സ്വഭാവങ്ങളിൽ (heritable traits) വരുന്ന മാറ്റങ്ങളെയാണ് പരിണാമം എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഇത് ഒരു ജീവി അതിന്റെ ജീവിതകാലത്ത് നേടുന്ന മാറ്റമല്ല. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരാൾ വ്യായാമം ചെയ്ത് ശരീരം ബലപ്പെടുത്തുന്നത് പരിണാമമല്ല. എന്നാൽ, ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾ കൊണ്ട് ഒരു ജീവിവർഗ്ഗത്തിന്റെ ശരാശരി വലുപ്പത്തിൽ വരുന്ന മാറ്റം പരിണാമമാണ്. ഈ മാറ്റങ്ങൾ വളരെ പതുക്കെയാണ് സംഭവിക്കുന്നത്, പലപ്പോഴും ലക്ഷക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾ എടുത്താണ് കാര്യമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ പ്രകടമാവുക.

പരിണാമത്തിന്റെ എഞ്ചിൻ: പ്രകൃതി നിർദ്ധാരണം (Natural Selection)

ചാൾസ് ഡാർവിനും ആൽഫ്രഡ് റസ്സൽ വാലസും മുന്നോട്ടുവെച്ച ഈ ആശയമാണ് പരിണാമം എങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നു എന്ന് വിശദീകരിക്കുന്നത്. പ്രകൃതി നിർദ്ധാരണം നടക്കാൻ പ്രധാനമായും നാല് കാര്യങ്ങൾ ആവശ്യമാണ്:

1. വ്യതിയാനം (Variation): ഒരു ജീവിവർഗ്ഗത്തിലെ അംഗങ്ങൾക്കിടയിൽ സ്വാഭാവികമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. നിറം, വലുപ്പം, വേഗത, രോഗപ്രതിരോധശേഷി എന്നിങ്ങനെ പല കാര്യങ്ങളിലും ഈ വ്യത്യാസങ്ങൾ കാണാം. ഈ വ്യതിയാനങ്ങൾ പ്രധാനമായും ജനിതക മ്യൂട്ടേഷനുകൾ (genetic mutations) വഴിയാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്.
2. പാരമ്പര്യം (Inheritance): ഈ വ്യത്യാസങ്ങൾ മാതാപിതാക്കളിൽ നിന്ന് അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക് ജീനുകളിലൂടെ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടണം.
3. അതിജീവനത്തിനായുള്ള മത്സരം (Struggle for Existence): പ്രകൃതിയിൽ വിഭവങ്ങൾ (ഭക്ഷണം, വെള്ളം, വാസസ്ഥലം) പരിമിതമാണ്. അതിനാൽ, ജനിക്കുന്ന എല്ലാ ജീവികൾക്കും അതിജീവിക്കാൻ സാധിക്കില്ല. അവയ്ക്ക് പരസ്പരം മത്സരിക്കേണ്ടി വരുന്നു.
4. വ്യത്യസ്തമായ അതിജീവനവും പ്രത്യുൽപ്പാദനവും (Differential Survival and Reproduction): ചില പ്രത്യേക സാഹചര്യങ്ങളിൽ, ചില സ്വഭാവവിശേഷങ്ങളുള്ള ജീവികൾക്ക് മറ്റുള്ളവയേക്കാൾ കൂടുതൽ അതിജീവിക്കാനും പ്രത്യുൽപ്പാദനം നടത്താനും സാധിക്കും. ഈ പ്രയോജനകരമായ സ്വഭാവങ്ങൾ അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക് കൂടുതലായി കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. കാലക്രമേണ, ഈ സ്വഭാവങ്ങൾ ആ ജീവിവർഗ്ഗത്തിൽ സാധാരണമായിത്തീരുന്നു.

'Survival of the Fittest': എന്താണ് ശരിയായ അർത്ഥം?

'Survival of the Fittest' അല്ലെങ്കിൽ 'യോഗ്യമായവയുടെ അതിജീവനം' എന്ന വാക്ക് കേൾക്കുമ്പോൾ പലരും കരുതുന്നത് ഏറ്റവും ശക്തനോ, വേഗതയേറിയവനോ, വലുപ്പമുള്ളവനോ അതിജീവിക്കും എന്നാണ്. എന്നാൽ ഇത് പൂർണ്ണമായും ശരിയല്ല. ശാസ്ത്രീയമായി 'Fittest' എന്നാൽ 'ഒരു പ്രത്യേക പരിസ്ഥിതിയുമായി ഏറ്റവും നന്നായി ഇണങ്ങിച്ചേരുന്നത്' എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്.

ഒരു ഹിമക്കരടിയുടെ കട്ടിയുള്ള രോമക്കുപ്പായം ആർട്ടിക് പ്രദേശത്ത് അതിജീവനത്തിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. അത് അതിനെ 'fit' ആക്കുന്നു. എന്നാൽ അതേ രോമക്കുപ്പായം സഹാറ മരുഭൂമിയിൽ ഒരു ശാപമായിരിക്കും. അവിടെ അതിജീവനത്തിന് 'fit' ആയത് ഒരുപക്ഷേ ഒട്ടകത്തിന്റെ ശരീരഘടനയായിരിക്കും. അതുകൊണ്ട്, 'ഫിറ്റ്നസ്' എന്നത് സാഹചര്യങ്ങൾക്ക് അനുസരിച്ച് മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കും.

പരിണാമത്തിനുള്ള തെളിവുകൾ

പരിണാമ സിദ്ധാന്തം കേവലം ഒരു ഊഹമല്ല, മറിച്ച് പതിറ്റാണ്ടുകളായി വിവിധ ശാസ്ത്രശാഖകളിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച ധാരാളം തെളിവുകളാൽ പിന്തുണയ്ക്കപ്പെടുന്ന ഒന്നാണ്. പ്രധാന തെളിവുകൾ ഇവയാണ്:

• ഫോസിലുകൾ (Fossils): ഭൂമിയുടെ പല ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നും ലഭിച്ചിട്ടുള്ള ഫോസിലുകൾ, കാലക്രമേണ ജീവികൾക്ക് വന്ന ഘടനാപരമായ മാറ്റങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ദിനോസറുകളും പക്ഷികളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കാണിക്കുന്ന ആർക്കിയോപ്ടെറിക്സ് (Archaeopteryx) പോലുള്ള过渡 ഫോസിലുകൾ (transitional fossils) ഇതിന് മികച്ച ഉദാഹരണമാണ്.
• താരതമ്യ ശരീരഘടന (Comparative Anatomy): മനുഷ്യന്റെ കൈ, വവ്വാലിന്റെ ചിറക്, തിമിംഗലത്തിന്റെ മുൻചിറക് എന്നിവയുടെ അസ്ഥികളുടെ ഘടന അടിസ്ഥാനപരമായി സമാനമാണ്. ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഈ ജീവികളെല്ലാം ഒരു പൊതു പൂർവ്വികനിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞുവന്നതാണെന്നാണ്.
• ജനിതകശാസ്ത്രവും DNA-യും (Genetics and DNA): ആധുനിക കാലത്തെ ഏറ്റവും ശക്തമായ തെളിവ് DNA-യിൽ നിന്നാണ്. ഭൂമിയിലെ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ഒരേ അടിസ്ഥാന ജനിതക കോഡ് (genetic code) ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നത് ഒരു പൊതുവായ ഉറവിടത്തിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു. മനുഷ്യനും ചിമ്പാൻസിയും തമ്മിൽ 98 ശതമാനത്തിലധികം DNA സാമ്യമുണ്ട്, ഇത് നമ്മൾ പരിണാമപരമായി വളരെ അടുത്ത ബന്ധുക്കളാണെന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നു.
• ജൈവഭൂമിശാസ്ത്രം (Biogeography): ഗാലപ്പഗോസ് ദ്വീപുകളിലെ ഫിഞ്ചുകൾ അല്ലെങ്കിൽ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ സഞ്ചിമൃഗങ്ങൾ (marsupials) പോലുള്ളവ, ഒരു പ്രദേശത്ത് ഒറ്റപ്പെടുമ്പോൾ ജീവികൾ അവിടുത്തെ സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് എങ്ങനെ വ്യത്യസ്തമായി പരിണമിക്കുന്നു എന്നതിന് തെളിവാണ്.

ഉപസംഹാരം

പരിണാമ സിദ്ധാന്തം ഭൂമിയിലെ ജീവന്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണയെ മാറ്റിമറിച്ചു. ഇത് പ്രകൃതി നിർദ്ധാരണത്തിലൂടെ തലമുറകളായി സംഭവിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങളുടെ ഒരു നീണ്ട കഥയാണ്. ഇത് കേവലം അതിജീവനത്തിന്റെ കഥയല്ല, മറിച്ച് മാറ്റങ്ങളോടുള്ള പൊരുത്തപ്പെടലിന്റെയും വൈവിധ്യത്തിന്റെയും കഥയാണ്. ആൻറിബയോട്ടിക് പ്രതിരോധശേഷിയുള്ള ബാക്ടീരിയകളെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാനും, കൃഷി മെച്ചപ്പെടുത്താനും, വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്ന ജീവികളെ സംരക്ഷിക്കാനും പരിണാമ സിദ്ധാന്തം നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു. ജീവശാസ്ത്രത്തിലെ മറ്റെല്ലാ ആശയങ്ങളെയും ഒരുമിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ചരടാണ് പരിണാമം. അത് നമ്മൾ എവിടെ നിന്ന് വന്നു എന്നും ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ മറ്റ് ജീവജാലങ്ങളുമായി നമുക്കുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധം എന്താണെന്നും ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.